مقایسه دیدگاه دانشجویان و مربیان دانشکده های پیراپزشکی و پرستاری- مامایی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در مورد محیط آموزش بالینی در سال ۱۳۸۷

زمینه و هدف : یادگیری دانشجویان در محیط آموزش بالینی از اجزای اساسی برنامه های آموزشی می­باشد. این مطالعه با هدف مقایسه دیدگاه­های دانشجویان و مربیان دانشکده­های پیراپزشکی و پرستاری- مامایی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر نسبت به وضعیت محیط آموزش بالینی در سال 1387 انجام شد. روش­کار : در این مطالعه توصیفی، 124 دانشجوی پرستاری و مامایی، اتاق عمل و هوشبری که در دانشکده­های فوق مشغول گذراندن کارآموزی در عرصه بودند و 21 نفر از مربیان ایشان، نمونه پژوهش را تشکیل می دادند. جمع­آوری داده­ها به وسیله پرسشنامه­ای مشتمل بر 22 سؤال در چهار حیطه کلی (فرصت یادگیری، حمایت از یادگیری، امکانات محیطی و ارتباط مربی با دانشجو) صورت گرفت. یافته­ها : رشته تحصیلی 5/35 درصد دانشجویان، پرستاری، 29 درصد مامایی، 7/17 درصد اتاق عمل و 7/17 درصد هوشبری بود. مقایسه میانگین نمرات دیدگاه مربیان و دانشجویان، به جز بعد امکانات محیطی بیمارستان، در سایر ابعاد تفاوت معنی­داری نشان داد(05/0 > p ). نتیجه­گیری : آشنایی با دیدگاه های مربیان و دانشجویان و بررسی شباهت و تفاوت های این نظرات می تواند در برنامه ریزی برای بهبود کیفیت محیط آموزشی بالینی موثر باشد.